Kızıldeniz’in Aden Körfezi’ne açıldığı coğrafyadaki stratejik konumu, Cibuti’yi bölgenin deniz ulaştırması ve yakıt ikmal merkezi haline getirmiştir. Cibuti ve Doraleh limanlarının kâr getiren transit işlevi sebebiyle ülkedeki ekonomik faaliyetler ağırlıklı olarak hizmet sektörü ve hâlihazırda bu ülkede bulunan yabancı askeri üslerin varlığına dayanmaktadır.

Ülkedeki kurak iklim tarım faaliyetlerini kısıtlamakta, tüketimin sadece %10’luk bir kısmını karşılayabilecek kadar sebze ve meyve yetiştirilmesine imkân tanımaktadır. Çoğu gıda ürünü ülkeye ithal edilmektedir.

Tarımsal üretim içinde önemli bir yeri olan ve kırsal bölgelerde yaşayan halkın en önemli geçim kaynağını teşkil eden hayvancılık ise geleneksel yöntemlerle ve göçebe kültürü çerçevesinde yapılmaktadır. Düşük verimlilik ve kontrol edilmeyen hayvansal hastalıkların mevcudiyetine rağmen kırsal kesimde yaşayan ve toplam nüfusunun üçte birini oluşturan halkın temel geçim kaynağı olan hayvancılık dış ticaret açısından da önem taşımaktadır.

Cibuti limanlarında iş hacminin %70’i Etiyopya ile gerçekleştirilen ithalat ve ihracat faaliyetlerine dayanmaktadır. Somali ve Etiyopya’ya da hizmet veren Cibuti Limanı, Doğu Afrika’yla ticarette önemli bir kapı olma özelliği taşımaktadır.

Etiyopya, hidroenerji alanında destek sağlayarak Cibuti’nin elektrik ihtiyacının karşılanmasında önemli katkı sunmakta, dolayısıyla Cibuti’nin petrole bağımlılığını azaltmaktadır. 2018 yılında temeli atılan önemli projelerin yapımına 2020 yılında devam edilmiştir. Cibuti-Addis Ababa demiryolu hattının faaliyete geçmesi iki ülke arasındaki bağı daha da güçlendirmiştir. Etiyopya’dan üçüncü ülkelere doğalgaz ihracına imkan tanıyacak olan doğalgaz boru hattı projesi de her iki ülke açısından büyük önem taşımaktadır.

Ülkedeki bankacılık rejimi Afrika’nın en liberal rejimlerinden biri olarak kabul edilmektedir.