San Marino’nun anayasa, kanun ve tüzükler ile çerçevesi belirlenen, köklü,
geleneksel bir siyasi kültürü bulunmaktadır. En eski Parlamenter Cumhuriyet
olarak kabul edilen San Marino, Avrupa'nın en eski anayasasına (1600) da
sahiptir. Ortaçağ’a uzanan şehir devleti geleneğini sürdüren bu siyasi yapı
bünyesindeki kurumlar, mevcut biçimlerini 1974 tarihli “San Marino siyasi
düzeninin ilkesel temelleri ve halkın hakları bildirgesi” isimli belge ile
almışlardır. Sözkonusu bildirge, kurucu organların yetki ve sorumluluklarını
belirlemektedir.
Devlet Başkanlığı görevi, 1243 yılından bu yana süren uygulama
çerçevesinde, farklı siyasi eğilimlere mensup olan ve 6 ayda bir değişen iki
Eş-Başkan (Captain Regent) tarafından deruhte edilmektedir. Altı aylık
süreler (1 Nisan - 1 Ekim ve 1 Ekim - 1 Nisan) için Parlamento tarafından
seçilen Eş-Başkanlar, görev sürelerini doldurmalarının üzerinden üç yıl
geçtikten sonra yeniden seçilebilmektedirler.
Yasama organı, Büyük ve Genel Konsey olarak adlandırılan 60 sandalyeli
Parlamento olup, genel seçimler beş yılda bir gerçekleştirilmektedir. Büyük
ve Genel Konsey bünyesinde toplanan siyasi görevler, yine bu organ eliyle,
Devlet Kongresi olarak adlandırılan Hükümet’e devredilmiştir. Konseyin
belirlediği siyasi tercihleri uygulamaktan sorumlu olan, yürütme organı
niteliğindeki Devlet Kongresi’nin başında Başbakanlık benzeri bir makam
bulunmamaktadır. Eş-Başkanlar, Parlamento’nun yanısıra Devlet Kongresi’ne
de başkanlık etmektedirler.
İdari yapı bakımından ülke, “kale (castello)” adı verilen dokuz bölüme
ayrılmıştır. Bunlar, başkent San Marino, Acquaviva, Borgo Maggiore,
Chiesanuova, Domagnano, Faetano, Fiorentino, Montegiardino ve
Serravalle’dir. Dokuz Kale de kendi içlerinde toplam kırküç “Curazione”
adlı daha küçük idari birime (belde) bölünmüştür.